آیا تسلط هوش مصنوعی اجتناب ناپذیر است؟
هرکسی که در سالهای اخیر سخنان پیرامون هوش مصنوعی و تکنولوژی را دنبال میکند، نسخهای از این ادعا را شنیده است که تسلط هوش مصنوعی اجتنابناپذیر است. مضامین رایج این است که هوش مصنوعی در حال حاضر اینجاست، ضروری است، و افرادی که نسبت به آن بیاعتنا هستند به خود آسیب میرسانند.
در دنیای تجارت، طرفداران هوش مصنوعی به شرکت ها و کارگران می گویند که اگر نتوانند هوش مصنوعی مولد را در عملیات خود ادغام کنند، عقب خواهند ماند. طرفداران هوش مصنوعی قول میدهند که هوش مصنوعی به درمان بیماریهای صعبالعلاج کمک میکند.
در آموزش عالی، مروجین هوش مصنوعی به معلمان توصیه میکنند که دانشآموزان باید نحوه استفاده از هوش مصنوعی را بیاموزند، در غیر این صورت وقتی زمان یافتن شغل فرا میرسد، خطر بیرقابتی شدن را دارند.
و در امنیت ملی، قهرمانان هوش مصنوعی میگویند که یا کشور سرمایهگذاری هنگفتی روی سلاحهای هوش مصنوعی انجام میدهد، یا در مقابل چینیها و روسها که در حال حاضر این کار را انجام میدهند، در مضیقه خواهد بود.
تاریخ و آینده نگری
بحث در این حوزه های مختلف اساساً یکسان است: زمان شک و تردید در هوش مصنوعی فرا رسیده و رفته است. چه بخواهید چه نخواهید، این فناوری آینده را شکل خواهد داد. شما این انتخاب را دارید که یاد بگیرید چگونه از آن استفاده کنید یا از آن آینده کنار گذاشته شوید. هرکسی که بخواهد در راه این فناوری بایستد به اندازه بافندگان دستی که در اوایل قرن نوزدهم در برابر ماشین های بافندگی مکانیکی مقاومت کردند، ناامید است.
در چند سال گذشته، من و همکارانم در مرکز اخلاق کاربردی UMass بوستون در حال بررسی سوالات اخلاقی ناشی از پذیرش گسترده هوش مصنوعی بودهایم، و من معتقدم بحث اجتنابناپذیری گمراهکننده است.
در واقع، این ادعا جدیدترین نسخه از دیدگاه قطعی توسعه فناوری است. این اعتقاد بر این است که وقتی مردم شروع به کار روی نوآوری ها می کنند، متوقف نمی شوند. به عبارت دیگر، برخی از جن ها در بطری های خود به عقب برنمی گردند. بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که آنها را برای اهداف خوب خود مهار کنید.
این رویکرد قطعی به فناوری سابقه طولانی دارد. از جمله پیشرفتهای دیگر، این روش برای نفوذ ماشینهای چاپ، و همچنین برای ظهور خودروها و زیرساختهای مورد نیاز آنها به کار گرفته شده است.
اما من معتقدم که وقتی صحبت از هوش مصنوعی به میان میآید، بحث جبر تکنولوژیک هم اغراقآمیز و هم سادهسازی شده است.
این بحث را در نظر بگیرید که کسبوکارها نمیتوانند از بازی هوش مصنوعی دور بمانند. در واقع، هنوز این مورد مشخص نشده است که هوش مصنوعی دستاوردهای بهره وری قابل توجهی را به شرکت هایی که از آن استفاده می کنند، ارائه می دهد. گزارشی در اکونومیست در جولای 2024 نشان میدهد که تا کنون، این فناوری تقریباً هیچ تأثیر اقتصادی نداشته است.
هوش مصنوعی در زمینه(های)
این فناوری می تواند به عنوان یک ابزار آموزشی جالب عمل کند. برای مثال، ایجاد یک ربات چت پلاتو که به دانشآموزان اجازه میدهد با رباتی که خود را به عنوان پلاتو نشان میدهد، مکالمه متنی داشته باشند، ترفند جالبی است.
اما هوش مصنوعی در حال حاضر شروع به جایگزین کردن برخی از بهترین ابزارهایی که معلمان برای ارزیابی و توسعه تفکر انتقادی دارند، مانند تکالیف نوشتن، دارد. مقاله کالج راه دایناسورها را طی می کند زیرا معلمان بیشتری از توانایی تشخیص اینکه آیا دانش آموزان خود مقاله هایشان را می نویسند یا خیر دست می کشند. استدلال هزینه و فایده برای دست کشیدن از نوشتن، یک مهارت سنتی مهم و مفید چیست؟
در علوم و پزشکی، استفاده از هوش مصنوعی امیدوارکننده به نظر می رسد. به عنوان مثال، نقش آن در درک ساختار پروتئین ها احتمالاً برای درمان بیماری ها قابل توجه خواهد بود. این فناوری همچنین تصویربرداری پزشکی را متحول کرده و در تسریع روند کشف دارو مفید بوده است.
یک قدم در یک زمان
بررسی اهمیت و خطرات بالقوه هوش مصنوعی در این حوزههای مختلف شایستگی شک و تردید در مورد این فناوری را دارد. من معتقدم که هوش مصنوعی باید به صورت جزئی و با رویکردی ظریف به کار گرفته شود تا اینکه مدعی اجتناب ناپذیری شود. در توسعه این برداشت دقیق، دو نکته وجود دارد که باید در نظر داشت: